توسعه جهانیصنعت نساجیزنجیره مصرف سرانه نساجی سالانه از 7 کیلوگرم به 13 کیلوگرم با حجم کل بیش از 100 میلیون تن و تولید سالانه ضایعات منسوجات به 40 میلیون تن رسیده است.در سال 2020، سرزمین اصلی کشور من 4.3 میلیون تن منسوجات را بازیافت خواهد کرد و تولید الیاف شیمیایی از 60 میلیون تن فراتر خواهد رفت.اگرچه تعداد صادرات منسوجات زیاد است، اما نرخ بازیافت آن پایین است.هنوز بیش از 2/3 ضایعات منسوجات در جهان وجود دارد که قابل ارتقا و بازیافت نیستند.

منسوجات به اصطلاح تجدیدپذیر معمولاً بازیافتی در نظر گرفته می شوندمنسوجاتکه قابل استفاده مجدد است و عملکرد محصولات بازسازی شده اساساً یکسان است و حتی ارزش بالاتری دارد.پارچه های تک.برای محصولات نساجی "یکبار مصرف" زیست تخریب پذیر، که ارزش اقتصادی بازیابی فوری ندارند، می توان آنها را در محل دفن زباله کمپوست کرد.علاوه بر این مفهوم اقتصاد دایره ای، فناوری صنعتی بازیافت را به دو نوع ارتقاء و کاهش رتبه تقسیم می کند.

روش های بازیافت پارچه عمدتاً شامل روش های مکانیکی، فیزیکی و شیمیایی می باشد.روش مکانیکی پردازش منسوجات به نوارها یا الیاف نازک برای چرخش مجدد یا تغییر هدف اصلی منسوجات است.روش فیزیکی عمدتاً برای الیاف مصنوعی است، به ویژه الیافی که از ریسندگی مذاب تشکیل می شوند، که در دمای بالا ذوب می شوند تا منسوجات ذوب شوند.پس از فیلتر کردن ناخالصی ها، می توان آنها را ریسید یا در محصولات دیگر استفاده کرد.برخی از مواد کامپوزیت الیافی با کارایی بالا می توانند رزین اپوکسی را در دمای بالا حذف کنند، حالت الیاف را بازگردانند و از طریق فرآیندهای برش و خرد کردن در محصولات غیر نساجی استفاده شوند.روش های شیمیایی عمدتاً برای انواع منسوجات است.جداسازی الیاف به طور جداگانه بازیافت می شود و موارد بیشتری برای خالص سازی مواد بازیافتی، حذف بهتر ناخالصی ها و رنگ ها و اجرای ارتقا و بازسازی استفاده می شود.

در سال 2020، تولید الیاف پلی استر کشور من 49.3575 میلیون تن است که 72٪ از کل را شامل می شود، پنبه 8.6 میلیون تن است، 12٪، ویسکوز 3.95 میلیون تن، 5.8٪، نایلون 5.6٪ است.الیاف باقیمانده کمتر از 4 درصد است.به منظور اطمینان از عرضه مواد غذایی، خروجی الیاف طبیعی مانند پنبه، کتان و پشم به طور کلی روند نزولی دارد.این یک استراتژی مرحله ای برای جایگزینی برخی از الیاف طبیعی با الیاف مصنوعی است.منبع مواد خام الیاف مصنوعی می تواند منابع زیستی را انتخاب کند و باید از منابع تجدیدپذیر بازیافتی استفاده کرد تا به تدریج از وابستگی بیش از حد به منابع تجدید ناپذیر خلاص شود.این امر نه تنها برای صرفه جویی در منابع، حفاظت از محیط زیست و کاهش اشغال زمین های زیر کشت اهمیت عملی دارد، بلکه برای ساخت و توسعه اقتصاد دایره ای نیز اهمیت زیادی دارد.