در بررسی پایین دست صنعت ریسندگی پنبه ، مشخص شد که برخلاف موجودی مواد اولیه و محصولات نهایی در قسمت های فوقانی و میانه شرکت ها ، موجودی لباس ترمینال نسبتاً بزرگ است و بنگاه ها با فشار عملیاتی روبرو هستند.

شرکت های پوشاک عمدتاً به عملکرد پارچه ها اهمیت می دهند و به مواد اولیه توجه زیادی نمی کنند. حتی می توان گفت توجه به مواد اولیه فیبر شیمیایی بیشتر از پنبه است. دلیل این امر این است که مواد اولیه فیبر شیمیایی تا حد زیادی تحت تأثیر روغن قرار می گیرند و نوسانات قیمت و مصرف آنها بیشتر از پنبه است. علاوه بر این ، بهبود فنی عملکردی و پیشرفت فیبر شیمیایی از پنبه قوی تر است و شرکت ها از مواد اولیه فیبر شیمیایی بیشتری در تولید استفاده می کنند.

راهنمای نخ

یک شرکت برند پوشاک گفت که هیچ تغییر عمده ای در میزان پنبه مورد استفاده در آینده ایجاد نخواهد کرد. از آنجا که انعطاف پذیری الیاف پنبه زیاد نیست ، بازار مصرف تغییرات اساسی نخواهد داشت. در دراز مدت ، مقدار پنبه مورد استفاده کمی افزایش نمی یابد یا حتی کاهش نمی یابد. در حال حاضر ، محصولات شرکت ها همه از پارچه های مخلوط تشکیل شده اند و نسبت پنبه زیاد نیست. از آنجا که لباس نقطه فروش محصولات است ، لباس پنبه خالص با ویژگی های فیبر محدود می شود و نوآوری تکنولوژیکی و بهبود عملکرد محصول کافی نیست. در حال حاضر ، لباس نخی خالص دیگر محصول اصلی در بازار نیست ، فقط در برخی از زمینه های نوزاد و لباس زیر ، که ممکن است توجه مصرف کنندگان را به خود جلب کند.

چرخ

این شرکت همواره روی بازار داخلی متمرکز بوده و با تأثیر تجارت خارجی محدود شده است. در طول اپیدمی ، مصرف پایین دست تحت تأثیر قرار گرفت و سهام لباس بزرگ بود. اکنون که اقتصاد به آرامی در حال بهبود است ، این شرکت هدف رشد بالاتری را برای مصرف لباس امسال تعیین کرده است. در حال حاضر ، رقابت در بازار داخلی شدید است و وضعیت تسویه حساب شدید است. تعداد مارک های لباس مردانه به تنهایی به اندازه ده ها هزار نفر است. بنابراین ، فشار خاصی برای تکمیل هدف رشد تعیین شده در سال جاری وجود دارد. در مواجهه با موجودی بزرگ و وضعیت رقابت ، از یک طرف ، شرکت ها موجودی را از طریق قیمت های پایین ، فروشگاه های کارخانه و غیره حذف کرده اند. از طرف دیگر ، آنها تلاش های خود را در تحقیقات و توسعه محصولات جدید برای افزایش بیشتر کیفیت محصول و تأثیر برند افزایش داده اند.